سه گانه ای برای پنج شنبه

١-خانم دکتر دندانپزشکم مشکوک می زند. دفعه قبل که مشرف شدم به محضرشان. از من اصرار که دندان مربوطه مشکل دارد از ایشان انکار. بعد بالاخره با نارضایتی دندان را شکافتند و خودشان همانقدر از دیدن حفره ی مربوطه ذوق زده شدند که استیفن هاوکینگ با درک تئوری سیاهچاله. حالا دیشب باز عرض می کنم به محضرشان خانم جان این دندان یواش یواش دارد درد می گیرد. می فرمود هیچی معلوم نیست. توی دلم گفتم خانم جان مگر یونیت دندان پزشکی لوناپارک یا بنگاه شادمانی است که آدم همین طوری محض گشایش دل بیاید رویش ولو شود؟ اصرار نمودم شکافت و دوباره همان بساط. نشان به آن نشان که چنان چپقم چاق شد که بی بروفن نتوانستم دوام بیاورم تا صبح.

٢- بچه ها امروز برایم تولد گرفتند توی شرکت. می دانستم مراسم باشکوه تولدم فراموش نمی شود اما فکر می کردم زمانش همان شنبه ی روز تولدم باشد. بعد جدن سورپرایز شدم. بعد کلی هدیه خوب گرفتم. مجموعه نمایشنامه های نشر نی و یک فرهنگ اسطوره شناسی خفن که البته باید بابتشان سپاس ویژه ای را هم تقدیم مریم  کرد. تقریبن نصف بیشتر شرکت، شکر خدا اینجا را می خوانند فلذا از همین تریبون هم مراتب تشکر خود را به حضور تقدیم می دارم.

٣- بورس باز ها ضرب المثلی دارند که می گویند آدم در بورس هیچ وقت ضرر نمی کند. یا پول به دست می آورد یا تجربه کسب می کند و چیز یاد می گیرد. حالا باور من در زندگی همین است. من هیچ وقت نمی بازم. یا برنده می شوم یا چیزی را تجربه می کنم که مرزهای روحم را وسعت می بخشد. می بینی هر دوسرش برد است