Tuesday, March 13, 2007

پروسه رشد فرديت ۳

در پستهای قبل نوشتم که شاید در عصر مدرن،رسالت هر انسانی را بتوان شروع پروسه رشد فردیت دانست و گفتم این فرآیند از سه قسمت:جدایی،تشرف و بازگشت تشکیل میشود!

در گام نخست جدایی شاید مشکل ترین قسمت این سه گانه به نظر برسد.اما برای تن دادن به سفر ترسناک فردیت باید عاملی درونی ما را مجبور به ترک موقعیت امن مان کند چون جدا از اینکه چقدر از وضع موجودمان راضی باشیم یا نه ،همین که به آن خو گرفته ایم امنیتی کاذب را برایمان فراهم میکند که مای اسیر عادت جسارت دل کندن ازین حصار امن را به آسانی نخواهیم داشت مگر اینکه این ندای ناراضی درون چنان قوی و قاطع باشد که ما را به حرکت وادارد.

شاید این سوال پیش بیاید که با توجه به تلاطمات ناگزیر درونی شروع پروسه فردیت اصلن چرا باید خانه امن عادتها را ترک کرد و دل به دریای ناشناخته ای زد که ساحلش هیچ پیدا نیست؟در پاسخ باید گفت که اولن شروع این سفر به ما فرصت میدهد انسان رشد یافته تر و فرهیخته تری باشیم و با توانایی های خود و باید و نباید های روح مان آشنا شویم و دوم اینکه اگر دل به دریا نزنیم و به راه نیفتیم دیر یا زود برکت شناخت روح تبدیل به نکبت نارضایتی روانی میشود و در میابیم که هیچ چیز راضیمان نمیکند و عمری پی سراب دویده ایم و عبث زیسته ایم و این کابوسی وحشتناک است که اگر زود نجنبیم دیر یا زود محقق میشود

اما جدای از دل سپردن به عادتها چه چیزی باعث میشود که به دنبال مسیر منحصر به فرد زندگی خود نباشیم؟اولین پاسخ به این سوال در مسکن هایی نهفته است که ما برای تسکین درد نارضایتی درون به کار میگیریم.یکی وقتی رنج درونی را میبیند با پول خرج کردن سرپوش میگذارد روی درد،دیگری با اعتیاد و یکی مثل من با ترکیب خوردن و خواندن.هر کداممان به روشی سعی میکنیم رنج درونی را انکار کنیم تا با خود ناراضیمان روبرو نشویم.بنا به تجارب شخصی، هر چه تمکن مالی بالاتری داشته باشیم ابزار خرید مسکن های فراوانتری داریم و این مسکن ها همانگونه که در عالم پزشکی یک مسکن ممکن است با تسکین درد انگیزه های به دنبال درمان رفتن را از بین ببرند در عالم روح نیز خفیف کننده میل به تغییر و دگرگونیند.

پس گام اول برای شروع رشد پروسه فردیت در بخش جدایی،تعمق در خود،پذیرفتن وجود زخم ها و عقده های فراوان و عدم انکار رنج با پناه بردن به مسکنهایی چون صکس،مخدرات،بکار گیری قدرت پول و هر آنچه که صدای دردناک روح را خاموش سازد،است!

در پست بعدی مروری میکنم بر مرحله بعدی سفر روح یعنی تشرف

9 comments:

  1. ببين امير يک عمر انتظار اين قسمت سوم کشيدم. . وقتی ديدم پست جديدت اينه . اينقدر ذوق کردم که گفتم اول بيام برات کامنت بذارم بعد برم بخونم.

    بر ميگردم.

    ReplyDelete
  2. <برکت شناخت روح تبدیل به نکبت نارضایتی روانی میشود>

    ببين امير اين يک تيکه خيلی بهم چسبيد .

    امير ميشه منبع اصلی را بعد از اينکه همش نوشتی هم معرفی کنی.

    خيلی دلم ميخواهد بخونمش و خودم هم داشته باشمش.

    من همچنان از امرزو روز شماری می کنم برای بقيه.

    ReplyDelete
  3. چقدر پست قابل تاملی! چون تازه با وبلاگت آشنا شدم ترجيح ميدم عجولانه کامنت نذارم ولی ارزش اينو برام داری که خيلی بيشتر رو وبلاگت وقت بذارم

    ممنون

    ReplyDelete
  4. صدای دردناک روح...

    ReplyDelete
  5. امیر ، سلام

    یه سپاس دوستانه به شما بدهکارم از اینکه صفحه‌ی من رو در گردون ۱۴ معرفی کردین.

    ReplyDelete
  6. من چقدر این سری پست هات رو دوست دارم .

    ReplyDelete
  7. سلام.چطوری آشنای قدیمی ؟ جملاتت قشنگ بود و قابل تامل .سفر دردناک فرديت!!!!تعمق؟!کاش واقعا بشه بی مسکن به تعمق فردی و نتيجه رسيد

    ReplyDelete
  8. نسخه پيچ...

    ReplyDelete
  9. چه خوب راهی را که مدتهاست شروع کردم برام تشریح کردی... گام اول میتواند جدایی از محیطی باشد که به آن عادت کردی و در واقع والد قوی تو در آن رشد کرد

    ReplyDelete