Tuesday, December 15, 2009

اواخر پاییز

می دانی حالی دارم که دلم نمی خواهد با عزیز ترین آدم های زندگیم هم قسمتش کنم. از آن وقت هایی است که مطلقن تنهایم و تنهایی می خواهم. که بگذاری با بیشترین صدای ممکن آهنگ ها یک به یک در گوشت بپیچند و سر بالایی مستوفی را بروی بالا و حتی فکر هم نکنی...باد بپیچد با من ، من بپیچم با تو!

10 comments:

  1. این تنهایی های بی هدف از شیرین ترین و ارزشمند ترین لحظات زندگی هستند! به سبیل شاه عباس قسم!

    ReplyDelete
  2. kash inja ham avakher e paeez bood na avasete zemestan!
    delam az oon havahatoon khast :)

    ReplyDelete
  3. امیر جان تنهایی که نمیخواستی به هیچ وجه تقسیمش سه خط هم دوام نیاورد !

    ReplyDelete
  4. خاصیت اواخر پاییزه بر عکس اوایل زمستون

    ReplyDelete
  5. دوستش داشتم امیرحسین

    ReplyDelete
  6. من هم تنهاییم رو خیلی دوست دارم... اصولا آدم تنهایی  نیستم و کلی هم سرشلوغم... اما ذاتا تنهام... و از این تنهایی که با من است و منی که با تنهاییم بسیار لذت می برم و مثل تو نمی خواهم با هیچکس تقسیمش کنم...

    ReplyDelete
  7. اومدم كه بگم تنهات ميذارم. برو حالشو ببر

    ReplyDelete
  8. پیاده دیگه؟؟ :دی

    ReplyDelete
  9. صيدقزل آلا در مدرسهDecember 18, 2009 at 2:20 PM

    سلام

    مستوفي ِ اراك؟!؟!؟

    ReplyDelete