Sunday, April 1, 2007

گسترش ابرهای سياه

اولین پست سال نو را آدم دلش میخواهد در مورد یک موضوع خوب بنویسد و یا حرفهای امیدبخش بگوید اما جسارتن و درکمال شرمندگی،هوا پس است:

این بگیر و ببند برادران سپاه در باب ملوانان انگلیسی بازی هوشمندانه ای بوده که به نظر من بر خلاف تصور خیلی ها بیشتر از واکنش به قطع نامه شورای امنیت هدف داخلی داشت.سپاه پاسداران دو ماه سختی را در داخل کشور گذراند.از بازداشت پرسنل سپاه قدس در اربیل عراق تا گریختن یا مفقود شدن سردار عسگری در ترکیه بگیرید و برسید به تنگنای سپاه در منازعه داخلی با گروه میانه روی حاکمیت به رهبری هاشمی رفسنجانی که سپاه را مسوول انزوای بین المللی ایران میدانست.شرایط برای فرماندهان سپاه که بخش عمده قدرت را در دولت و مجلس در اختیار دارند سخت شده بود و به اسارت گرفتن سربازان انگلیسی با توجه به جو روحی غالب ضد انگلیسی در ایران اولن توجه همگان را از تصویب قطع نامه سوم علیه ایران معطوف به بحران اسرای انگلیسی میکرد و ثانین تمام مراکز قدرت را برای حل بحران محتاج به جلب رضایت سپاه میگرداند.به نظر میرسد سپاه موفق شده است به هر دو هدف خود برسداما با نمایش قدرت سپاه پاسداران به مخالفان داخلی و محافل خارجی،برگ برنده ای در اختیار تندرو های آمریکایی قرار گرفته که بر غیر مسوول بودن حاکمیت ایران تاکید کنند.دومینوی وحشت با حداکثر سرعت آغاز شده است

سخنرانی نوروزی رهبری ایران که بر اقدامات فراقانونی در قبال غرب در صورت تصویب قطعنامه تاکید میورزید،نشان از برنده شدن افراطیون داخلی در منازعه داخلی بود.آمریکا در پاسخ ناو هواپیما بر نیمیتز را راهی خلیج فارس کرد تا برای اولین بار پس از جنگ اول خلیج فارس در ۱۹۹۱،ایالات متحده سه ناو هواپیمابر در منطقه داشته باشد-توجه کنید حتی به هنگام حمله اخیر به عراق دو ناو هواپیمابر در خلیج فارس مستقر بوده اند-از نظر من اگر خبر اعزام این ناو صحت داشته باشد(تا کنون فقط منابع روسی بر این خبر تاکید کرده اند)به محض عبور نیمیتز از تنگه هرمز باید آمریکا را با ایران در حال جنگ بدانیم.در این وضعیت دو حالت بیشتر امکان پذیر نیست:

یا حاکمیت ایران دستهای خود را به علامت تسلیم بالا خواهد برد و یا تا قبل از پایان سال میلادی،ایالات متحده خاک ایران را شخم خواهد زد.عمری بود مینویسم که احتمال وقوع هریک ازین حالتها چقدر هست و سیگنالهایش چگونه است!

پی نوشت:بگذارید کمی ادای نوستراداموس را در بیاورم:آمریکایی ها در سال جاری به هر حال در تهران خواهند بود،یا به عنوان دوست و یا به عنوان فاتح!

14 comments:

  1. سلام . به وبلاگ من هم سری بزنيد .

    متشکرم

    ReplyDelete
  2. اين روزها از اين ژيشگوييهای نترداموسی زياد ميشنويم.

    ReplyDelete
  3. نوسترا جون / امیدوارم تعطیلات خوش گذشته باشه / خوب، اگر اثر داخلی صد در صد همین باشد که تو می گویی / اولن چه ثمر اگر اذهان از قطع نامه ی شورای امنیت منحرف شود؟ / در دراز مدت اثر مخربش را در اقتصاد و تاثیرش را سیاست داخلی و خارجی جمهوری خواهد گذاشت / بعد هم / اینجا قضایا به گونه ای متفاوت بررسی می شود / این که رفتار خلاف / جهان را علیه ایران متحدتر خواهد کرد / گیرم که جناح ها در داخل به هم نزدیک شوند / و حتی مردم عادی هم پشت حکومت بایستند / در انتهای روز کی برنده است؟ / سپاه می خواهد به قیمت ویرانی ایران و کشتار، قدرت را کاملن در دست بگیرد؟ / وضع ما با عراق چقدر تفاوت دارد؟ / در حمله به سایت های نظامی و هسته ای، کی لطمه خواهد خورد؟ / ضیغ نفت در بازار جهان؟ / سه تا شش ماه نهایتن طول خواهد کشید/ قول می دهم حتی ونزوئلا و لیبی و ... تولید را بالا ببرند / آن وقت...لطمه ی نهایی را چه کسانی خواهند خورد؟

    ReplyDelete
  4. سلام...اوضاع کمی متشنج شده اما ابرها به اين سياهی که شما می گوييد نيستند،سال نو فرخنده باد.

    ReplyDelete
  5. همین دیشب با یک خانم انگلیسی صحبت می‌کردم، می‌گفت جو در انگلیس شدیدا بر علیه ایران شده و دولت انگلیس هم شدیدا زیر فشار است تا دست به یک اقدامی بزند. این مساله می‌تواند این خریت آقایان را تبدیل کند به یک طبر گردن کلفت برای گردن آقایان.

    برخلاف نظر شما که نوشته بودید رژیم ممکن است در آخرین دقایق دست خود را بالا ببرد من گمان می‌کنم که اینها چنان این انرژی اتمی را مهم جلوه داده اند که شده مثل نماز شب در نتیجه اگر اینها نماز شب را ترک کنند ممکن است کارشان بخاطر همین خطا تمام شود.

    خلاصه اینکه من گمان می‌کنم که اگر اینها دست هایشان را ببرند بالا شلوار از کونشان بیفتد.

    ReplyDelete
  6. منوچهر سابق !April 2, 2007 at 4:39 AM

    نوستراداموس عزيز ... پيش بينی شما بس وحشت انگيزه ...

    ReplyDelete
  7. خدا به خير بگذراند روزهای در پيش رو را ...

    ReplyDelete
  8. اول سالی !

    ReplyDelete
  9. از اون جايی که حاکميت متحجر تر از اونه که آمريکا رو به عنوان دوست در تهران بپذيره بنا به پيشبينيت سرنوشت شومی در انتظار ماست اما به شخصه فکر ميکنم اساسا اگر حمله ای هم رخ بده فقط متوجه اهداف نظامی و نيروگاهها و نهايتا معابر و تاسيسات استراتژيکه بنابراين وقوع جنگی با سبک و سياق حمله به عراق که آمریکا در چند هفته اول تونست در دل بغداد جا خوش کنه رو خيلی غير محتمل ميدونم چون آمريکا از ابتدای بحران اتمی ايران ثابت کرده حداقل در مورد ايران کاملا محتاط و حساب شده و البته خويشتندارانه عمل ميکنه...

    ReplyDelete
  10. قدم شون رو جفت چشمهای آااااقا!!!!

    ReplyDelete
  11. افسوس که اين مزرعه را آب گرفته

    دهقان مصيبت زده را خواب گرفته

    باعث شديد سری به سلکشن امیر آرام بزنم...

    ReplyDelete
  12. سلام

    تا زمانيکه سرورمون آقای احمدی نژاده از هيچ چيز نترسيد چون يهو هممون نابود ميشيم

    ReplyDelete
  13. چقدر دلم می خواست اين چند روزه نظرتو راجع به يه سوال يونگی بدونم اما روم نشد وقتتو بگيرم شايد ازت پرسيدم! به روز شده اون يکی وبلاگ هم اما کامل نيست...

    ReplyDelete
  14. سلامبرامير.

    اميدوارم سال خوبی رو شروع کرده باشی، اين حکايت تا پايان دوران رياست بوش ادامه داره، اين جريان همون اره (عَره) دو طرف‌اس. نه راه پس داريم نا راه پيش! در هر حالت ک و ن مملکت پار س

    ReplyDelete