Tuesday, May 12, 2009

کوچه هفت پیچ

ناباوری


        دلتنگی


                حسرت


                         خشم


                               حسادت


                                         وابستگی


                                                       غم


درست اگر آمده باشی،راه که زمین گیرت نکرده باشد،طاقت از دست نداده  و مقیم یکی از این هفت شهر نشده باشی،بعدش به یک حس عزیز رهایی می رسی که در بطن خودش چشمه ای جوشان از دوست داشتن دارد!

10 comments:

  1. حق با شماست امیر حسین عزیز...

    شرط اول شفا همون باور زخم بود...

    ReplyDelete
  2. در ره منزل لیلی که خطرهاست در ان
    شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

    ReplyDelete
  3. حس عزیز رهایی...

    ReplyDelete
  4. یاد آور کزازMay 12, 2009 at 12:47 PM

    تو متن قبلیت خیلی تند رفتی اخوی،چطور وقتی جناب شما مهمترین دلیل رای دادنتان به موسوی بازو به بازو راه رفتن  با سرکار رهنورد است،دلیلی کارا ،متقن،علمی،توپ و خیلی چیز های قند وشکر دیگر است ،اما تعریض این دوستان دایی جان ناپلئونیسم!
    من هم با نظر شما وهم آن دوستان مخالفم به دلایلی که برای خودم دارم،اما شما که رطب می خوری منع رطب نکن،تو  خودت هم مسلح به همان سلاحی هستی که مخاطبان مطلب قبلت.
    داشتیم امیر جان
    آن استر چموش لگد زن از ان من
    آن گربز ان توه مصاحب بابا ا

    ReplyDelete
  5. یاد آور کزازMay 12, 2009 at 12:53 PM

    خط آخر که یک مصرع شعر بود اشتباه تایپ شد
    درست آن:"آن گربه مصاحب بابا ازان تو"
    پوزش می خواهم

    ReplyDelete
  6. آرمان آریاییMay 12, 2009 at 4:34 PM

    ای جانم...به امید فردای روشن برای من، تو و تمام مردم دنیا

    ReplyDelete
  7. دوستش داشتم .. خیلی قشنگ نوشتیش ارباب جان!‌مثل همیشه

    ReplyDelete
  8. ما که هنوز نریسیدیم شما‌ها که رسیدین بهتون خوش بگذره !بدبختی اینه که ایرادامونم هم جین سطحیو خاله زنکه .مثل دوره قبل که به قیافه.. ملت ! گیر می‌دادن .بابا جونا خانه از پایبست ویران است
    خواجه در فکر نقش ایوان است!

    ReplyDelete
  9. دوستی دارم که این روزها حالش زیاد خوب نیست دنبال حرفی بودم برای آرام کردنش...بی اجازه بی ذکر منبع این پست را اس ام اس کردم به شانننننننننننننننننننن

    ReplyDelete