خواب

دو خواب هستند که به صورت مکرر در زندگی من تکرار می شوند.یکی شان را دیگر می دانم چه می خواهد بگوید،می دانم هر وقت عواطفم را بروز نمی دهم،هر وقت رنجم را ابراز نمی کنم،راهی برای رهایی غصه نمیابم این خواب به سراغم می اید تا به من هشدار دهد؛اما آن خواب دیگر ماجرایش فرق می کند.اولین بار که یادم مانده خواب اینطوری دیدم اول راهنمایی بودم.از حواشی خواب که بگذریم تم اصلیش این است که من درگیر امتحانی هستم و از عهده اش بر نمیایم.دیشب دوباره خوابی دیدم با همین مضمون.خواب دیدم دارم امتحانی در مورد تاریخ هنر می دهم.استاد کلاس خانمی است و سوالات را فی البداهه سر جلسه طرح می کند.می دانم که بلد نیستم و می دانم که بعضی ها را می توانم یک جور هایی با از گل و بلبل گفتن پاسخ دهم.شروع به نوشتن می کنم که ناگهان متوجه می شوم دختر جوانی کنارم نشسته و انگار جواب سوالات را بلد است.سعی می کنم از روی ورقه اش بخوانم ولی نمی شود،وقت امتحان هم رو به پایان است،دختر متوجه من می شود و ورقه اش را سمت من می سراند،بعد با حسی عاطفی خودش هم سرش را بر می گرداند سمت من که در آن میانه نگرانم خانم استاد متوجه تقلب من نشود.با همه اینها شک دارم جواب سوال که مربوط به ادبیات روسیه بود دقیقن چه است.حدس می زدم جواب گوگول باشد اما مطئن نبودم،وقت امتحان داشت تمام می شد و من نرسیده بودم جواب سوالاتی را هم که بلدم بنویسم از بس گیر تقلب بودم...از خواب پریدم و ذهنم به شدت درگیر خواب ماند

پی نوشت یک:چرا نوشتمش اینجا؟حسی درونی دارم که انگار می خواست این خواب نوشته شود در وبلاگ

پی نوشت دو:آناهیت خیلی عزیز!کتاب جانسون را دیشب تمام کردم و خیلی خوب بود و بعضی از سوالات کهن ذهنم جواب گرفت و من ممنون تو شدم بابتش...خیلی خیلی مرسی!