الا ای اهل تحریم!
دایی جان ناپلئون را که خوانده اید یا دیده اید.سکانسی دارد که پیشنماز محل مشغول روضه خواندن است و داماد دایی جان مشغول صحبت،روضه خوان فریاد می کند یا دل به روضه بدهید یا بروید خانه خودتان...
می دانید برایم جای سوال است،شما غیر از مواقع انتخابات کجایید؟چرا هر وقت ما فرصتی داریم برای تغییر،برای یک گام بیشتر به جلو برداشتن،یا یک قدم کمتر به عقب برداشتن شما سر و کله تان پیدا می شود؟چرا سایر مواقع رسالت تاریخی خودتان را فراموش می کنید؟چرا همین موقع انتخابات که می شود ناگهان یاد انقلاب فرهنگی و جنگ و اعدام های شصت و هفت می افتید؟خوب پدر جان ها!همه این ملت شریک انقلاب بودند.از چپ بگیر تا راست،از توده ای تا مجاهد و فدایی و ملی گرا و مذهبی،همین چپ های جدیدن غرب نشین مدافع حقوق بشر چقدر بر طبل اعدام های انقلابی اوائل انقلاب کوبیدند؟حالا همه ما کمتر و بیشتر شریک انقلاب؛چرا دست هایمان را گرفته ایم بالا که ما نبودیم؟یا چرا فکر نمی کنیم اگر ما آن روزها در سن وسال انقلابیون بودیم بد تر و بیشتر هم می کردیم کما اینکه در همین دوران اصلاحات هم کم تند نرفتیم و اشتباه نکردیم؟از کجا برایتان باید آدم بیاوریم که نه در دوران انقلاب فرهنگی بوده باشد نه دوران جنگ نه دوران اعدام؟یکبار برای همیشه؛کمتر یا بیشتر همه و همه ما مسوول این وضعی هستیم که در آن قرار داریم.یک راه حل و فقط یک راه حل وجود دارد و آن هم تغییر تدریجی است.٨ سال خاتمی کم کم حقوق شهروندی و حکمرانی خوب داشت معنا میافت.همین شما اهل تحریم،چنان کردید با ما به سال ٨۴ که مجبور به سر کشیدن شوکران تلخی به نام محمود احمدی نژاد گشتیم،نکنید دوباره این کار را،نمی گذارم که باز این بلا را سر من بیاورید
رای نمی دهید؟اشکالی ندارد!سی روز،فقط سی روز ساکت باشید.یا دل به روضه بدهید یا بروید خانه خودتان...سرزمین مادری،خانه پدری،هنوز زخم دار رفتار ۴سال پیش شمایند،بر زخم سر باز ما نمک نپاشید لطفن!
خوب گفتی امیرحسین، خوب...
ReplyDeleteاما این تحریمیون هم ساکت بمونن امیر جان باز من میترسم.
ReplyDeleteهمین وبلاگستان رو ببین چطور بین رای به موسوی و کروبی گیج میزنه بگیر برو تا ته.
جدا میترسم و نمیدونم یعنی این آقایون عقلیشون نمیرسه باید هم کاسه بشن وگرنه کلاهمون پس معرکه است. به نظرم آخرین راه حل با وجود تمام بی میلی ما، برا شکست نخوردن این انتخابات اینه که اگه اون یارو کوتاه نمیاد بره کنار این یکی بره کنار. دیگه چه میشه کرد مجبوریم، مجبور میفهمین؟
ایول امیر؛ ولی یه ذره عصبانیتت رو کنترل کن
ReplyDeleteاخه شکیل جان سخته یه کاسه شدن دو نفر سه نفر نیستیم که. نمی دونم والله. من فقط می‌دونم که رای می‌دم. به قول شکیلا یه کاسه شدید به من بگید به کی رای بدم.
ReplyDeleteمگه ما با این پست اصلا جرات داریم تحریمی باشیم؟
ReplyDeleteببخشیدا چرا شما حق داری حرف بزنی ولی اونا ندارن چرا اونا باید سکوت کنن شما نباید سکوت کنی ؟ اوناهم واسه رای ندانشون کلی دلیل دارن همون جور که رای ندادن اونا به نظر شما اشتباهه رای دادن شما هم به نظر اونا اشتباهه
ReplyDeleteروش هیس ساکت باشید فقط ما حرف بزنیم یه نموره آشنا نمیزنه ؟
امیرحسین جان یه دکتر برو بابا یا حداقل تو که یونگ دیدی کتاب خوندی دو تا قرص بخور مریضیت داره نگران کننده میشه !
ReplyDeleteحمایتت می کنیم ارباب جان
ReplyDeleteدو تا کاندید شانس رفتن به مرحله ی سوم رو داشتن چه تضمینی بود که اگه همه ی تحریمی ها هم شرکت میکردن تغییری تو این دو تا به وجود می اومد ؟
ReplyDeleteواقعن کی فکر می کرد این آقا چنین رئیس جمهور نمونه ای بشه ؟
همه ی تقصیر ها رو نمی شه گردن تحریمی ها انداخت اونا فقط تا حدی مقصرن
مردمی که رای میدن چهار نفر آشنا و دوست و فامیل ما نیستن اغلب مردم فکرشون خیلی خیلی با ما فرق داره اونقدر هستن آدمایی که احمدی نژاد رو بهترین رئیس جمهور میدونن که تحریمی ها مقابلشون به حساب نمیآن
بلایی که به سرمون نازل شده بیشتر از این که نتیجه ی تحریم باشه نتیجه نوع فکر مردم بود مردم هنوزم همون نوع فکر رو دارن
خیلی ها حدس روزهای بدتری رو هم در صورتی که موسوی رای بیاره زدن
ReplyDeleteخیلی ها چنین حدس هایی رو در صورنی که هرکدوم از کاندیدها رای میآوردن زده بودن
مشکل ماییم جامعه ی ماست طرز فکر اغلب مردم ماست احمدی نژاد از مریخ نیومده یکیه مثل ما از همین فرهنگ از همین جامعه تا ما عوض نشیم رئیس جمهور هم عوض نمیشه