Friday, September 11, 2009

شباهنگ-14

عشق من


آنها در رژه اند


سرها به جلو، چشم ها گشاده


شهر در لهیب ارغوانی آتش


مزرعه ها لگد کوب شده


جا پاها


       تا بی انتها


و مردم چون گوشت بر چنگک قصابی


تکه تکه می شوند...


 


عشق من!


در میان جا پاها، سلاخی ها


گاه تو را، نان را و آزادی را گم کردم


اما ایمانم را از کف ندادم


ایمانم به روزهایی که


از میان تاریکی ها، ضجه ها و گرسنگی ها


                       حلقه بر در خواهد کوبید


                       با دستانی همه از آفتاب!


 


ناظم حکمت، تو را دوست دارم چون نان و نمک، احمد پوری

2 comments:

  1. اما ایمانم را از کف ندادم...

    ReplyDelete
  2. اما ایمانم را از کف ندادم...

    ReplyDelete