دیشب برای بار اول ای چینگ را تجربه کردم. یونگ ای چینگ را هدیه ی چینی ها به بشریت می داند که فلسفه اش بر اساس اصل همزمانی استوار است. یین و یانگ در تعاملی مدام همه ی هستی را می سازند و ای چینگ نوعی راز گشایی از رقص زمین و آسمان است. دیشب به من گفت صبور باش، آرام باش، به درون برو، تسلیم وسوسه نشو، روزی که بتوانی پا روی دم ببر بگذاری و باز هم در امان باشی نزدیک است.
تجربه شگفت انگیز جهان کارت های تاروت را قبلن داشته ام و این کارت ها را راهی معرکه نه برای پیشگویی آینده که برای گفتگو با ناخوداگاه یافته ام. ای چینگ هم مانند تاروت، به نظرم راهی با شکوه به عمق ناخوداگاه آمد، پلی به سوی کوه المپی که در عمق روح هر انسانی قرار دارد و ایزدان و ایزد بانوان آنجا هر آنچه که ما برای شدن نیاز داریم، آماده دارند. فقط باید از پل گذشت، پلی که البته مثل پل صراط باریک و خطرناک است!
اصولن این بابا با من سر رفاقت نداره. زیاد امتحانش کردم و دوستش نداشتم. به اعتبار جناب یونگ هم بود که سراغش رو گرفتم. آخرین بار هم چند ماه پیش بود که تفالی زدم. وسوسه شدم دوباره برم سراغش ببینم این دفعه حاکم و حکیم و زن جسور و باد شرق و دریاچه تیمویی چی میگن : )
ReplyDeleteحالا چرا ببر؟
ReplyDeleteتاروت که خیلی وقتها منو با خودش برده چینش کارتها انگار که یه نوع جادوئه اگه زبونش را بفهمی ولی این ای چینگ تا حالا به گوشم نخورده بود
ReplyDeleteاین جمله : "روزی که بتوانی پا روی دم ببر بگذاری و باز هم در امان باشی "
ReplyDeleteرا خیلی دوست داشتم
جسارتا مقایسه تاروت و یی چینگ بی انصافی است ، شان یی چینگ اجل تر از اینهاست !
ReplyDelete