چو فردا بر آمد بلند آفتاب

گودر غیر از وقتی که از آدم می گیرد و اعصابی که بعضی وقت ها خرد می کند و...بلای بدتری هم سر آدمی می آورد: گودر تو را مجبور می کند هر خبر بد را صد بار بخوانی، مثلن بی شمار بار در جریان اعدام سهیلا قدیری قرار بگیری و یا چندین و چند بار مطلع شوی که ریخته اند در خانه ی شهاب طباطبایی و تعدای پیر و جوان را که ضمن خواندن دعای کمیل مشغول براندازی بوده اند دستگیر کرده اند. بعد فکر کن من همان یکبار هم برای حرص خوردن تمام روزم کافی است.

اینجانب آدمی بوده ام که وقتی از سر کار می آمدم خانه، دو فقره روزنامه، حداقل دو فقره ، را از کیفم بیرون می آوردم و از الف اول تا تای تمتش را می خواندم. بعد ولو می شدم جلوی تلویزیون و از سوباسا تا حسینی و احمدزاده تلویزیون را می دیدم. خوب بعد من اینک آدمی هستم که نه روزنامه می خوانم نه تلویزیون می بینم فلذا فکر کنم بشود گودر را هم ترک کرد یا لااقل حجم زمانی که می گیرد و اعصابی که تسطیح می کند را کاهش داد...من و گرز و میدان گودراسیاب