اتفاقاتی هستند که وقتی رخ ميدهند انگار همه بار جهان بر دوش آدميست و اتفاقاتی هستند که وقتی به وقوع میپيوندند انگار ميشود همه بار جهان را به دوش کشيد.لبخند تو بی اغراق مصداق حالت دوم است.دلم برای شادی مسری صدايت تنگ شده بود بانوی من!
پی نوشت:عنوان، اسم مجموعه شعری از پابلو نروداست به ترجمه احمد پوری!
مثل اينکه مسئله خصوصی شد
ReplyDeleteوه که جدا نميشود نقش تو از خيال من...
ReplyDeleteنه ربطی داشت به هوا...نه به خنده... نه به صدا اما اولين چيزی بود که به ذهنم رسيد بعد از خوندن اين عاشقانه زيبا..
امير يادته اين کتاب رو به سال پيش به من هديه دادی باور می کنی اين پستت اون روز رو برام تداعی کرد .هميشه اين شاعر و اسم اون کتاب برام يادآور تويه
ReplyDeleteدر مورد زندگی صد درصد باهات موافقم رفيق... اتفاقا الان زندگی کردن آی مي‌چسبه...در ضمن منم روهام پاکم نکنی!
ReplyDeleteهي ... !
ReplyDelete( لطفن با مقاديري آه و افسوس خوانده شود )
چقدر حال می‌کنم با کسی که شادی صداش٬ مسری باشه. این یه نعمته به خدا. این رو به بانو بگو... یا حق!
ReplyDelete((هوا را از من بگير،خنده ات را نه))چی برات بنويسم که از اين قشنگتر باشه؟؟!!
ReplyDeletekojaye asal takhe?
ReplyDeleteهمه دوستان!من کامنت هيچکس رو پاک نميکنم.اون مورد مورد خاص بود.اگر اظهار لطف ميفرماييد و کامنتی ميذاريد و بعد نيست فقط پرشين بلاگ مقصره
ReplyDeleteسلام امير جان . مرسی از حرفات . بزم بيا پيش ما . هانی
ReplyDeleteمیان این همه هیاهو چه حس خوبی دارد . . .
ReplyDeleteنميدونم چرا ياد بـــــــــو افتادم.
ReplyDeleteسلام مهربان برادر. خوبی؟ شما همیشه لطف دارید.
ReplyDelete«من که گفته بودم»
ReplyDeleteمرحبا بر تو ...
ReplyDeleteعالی بود پسر .. تمامی پست هايی که توش نامی از بانوت هست بی تارف متفاوت و دوسداشتنيه .. آفرين بر تو و احساست پر رنگت
ReplyDeleteخوش به حال تو و بانو!
ReplyDeleteسلام با تاخيری طولانی ... اميدوارم هميشه اون خنده ها رو بشنوی و شاد باشی
ReplyDeleteاز آدمای چند بعدی مثل تو خيلی خوشم مياد برار!دلهاتون پر از شادی و شاديهاتون مسری باشه هميشه...دل هر دوتون خوش.
ReplyDeleteآپ نکردی؟
ReplyDeleteای با با شوهر عاشق پيشه ما هم اولش همين حرفها رو ميزد الان که به کل همه چی رو انکار ميکنه.....همه اين حرفها مال اولشه..يا مال زمان فراق و جدايی....
ReplyDeleteايش ايش!
ReplyDeleteامير جان...هانس رفيق فابريک منه.خدا پدر و مادر هانريش بل رو بيامورزه برای خلق ؛عقايد يک دلقک؛وقت کردی بخونش که خوده زندگيست با تمام رنگ هاش....!
ReplyDeleteاگر مهدی قول بده روزهای تولدش خوش اخلاق باشه و خوب البته شام بيرون بخوريم؛ قبوله. من حرفی ندارم. به روزم مهربان برادر.
ReplyDeleteسلام...اميد اينکه روزای خوبی داشته باشی تو ارديبهشت ماه...
ReplyDeleteامیر خان اميدوارم صدای خنده های بانو هيچ وفت قطع نشه و هميشه باعث شاديت بشه...
من خودم علاقه زيادی به نوشته هايی دارم که توش اسم بانو رو مياري...واقعا قشنگه ...خيلی ها شو هم يادداشت می کنم...
عنوانت هم که از متنت هه قشنگ تر بود!!!
...راستی به منم سر بزن...خوشحال ميشم..