گردون۳۷

کتاب هفته:عشق سالهای وبا،گابریل گارسیا مارکز:مارکز را همه به صد سال تنهایی میشناسن و پاییز پدر سالار اما من یه جور غریبی از این کتاب عشق سالهای وبا خوشم میاد.حکایت عشق فلورنتینو و فرمینا.البته اقرار میکنم تقلیل کتاب به دوست داشتن این دو نفر یکجور ساده کردن مساله است.جهان جادویی مارکز رو تو این کتاب هم میشه دید.بعدها که خاطرات مارکز رو خوندم دیدم این تب و تاب ابتدایی عشاق کتاب چقدر شبیه زندگی واقعی پدر و مادر خود مارکزه.ترجمه ای از این کتاب توسط بهمن فرزانه توی بازار هست که من خودم نخوندمش ولی تعریف و تمجید فراوانی ازش شنیدم

شعر هفته:صبوری کن سایه پا در گریز پسین/خورشید/برای باز آمدن است که میرود/نگران نباش/به زودی باردار ترین ابرهای شمالی/شامگاه گندم و آهو را /سیراب خواهند کرد/و ما به راه روشن آرامش خواهیم رسید/فقط کافی است به قدر افروختن کبریتی/تاریکی بی پایان پیش رو را تحمل کنیم/حتمن سپیده دم سر خواهد زد/خورشید باز خواهد گشت/و واژه های ممنوع وزیدن خواهند گرفت(سید علی صالحی-سمفونی سپیده دم)

فیلم هفته:talk to her :بعد از مدتها فیلمی دیدم که اشکمو در آورد.به نظر خودم این بهترین فیلمی بود که از آلمودوار دیدم تا بحال.حتی بهتر از همه چیز در مورد مادرم و بازگشت.جالب ترین نکته فیلم تاکیدش بر این مساله بود که غیر انسانی ترین چیزهای دنیا هم میتونن تا سر حد تصور انسانی باشند...به شدت خوشمان آمد

آهنگ هفته:waiting for the miracle با صدای لئونارد کوهن:منتظر معجزه ای هستم که می اید

وبلاگ هفته:دفتر های سپید بی گناهی:وبلاگ بامداد خوندنیه.هر از چند گاهی بهش سر میزنم و همیشه مدید زمانی مطلب برای خوندن و لذت بردن توش پیدا میکنم

پست هفته:این مناجات ترنج خیلی به دلم نشست

درنگ هفته:وطن،نویسنده:خودم

میگفت روح آدمی احتیاج به ریشه دارد و وطن غریزه وحشی روح را اهلی میکند و بومی... و روح ازین بومی شدن نه تنها لذت میبرد که محتاج است به آن.نگاه میکنم به روح سرگردانم و میپرسم وطن من کجاست؟سرزمینی هست که بشود به ان افتخار کرد؟خشت روی خشت گذاشت و به ساختنش دلخوش بود؟برایش جنگید؟ برایش مرد؟درش زندگی کرد؟وطن من کجاست؟جایی هست که وطن برای وطن شدن فرزندانش را کفن نکند؟مدید زمانی است که وطنم را گم کرده ام و ریشه هایم معلق مانده اند در غبار...این را از مویه های روحم فهمیده ام.وطن من گم شده است!