سلام همزاد

در روم باستان معتقد بودند که هر آدمی همزادی دارد و همزادش مانند خودش است و از همین حرفها.جان؟ بله؟میفرمایید اعتقاد ندارید؟بنده کمترین هم تا امروز به این شکل ماجرا لااقل اعتقادی نداشتم تا اینکه ظرف پنج دقیقه گذشته کشف کردم که نخیر در واقع من دو نفرم.چه جوری من دو نفرم؟اینطوری که من همزادی دارم به نام مریم که مثل من فکر میکند،مثل من تمام اتفاقات ریز و درشت زندگی را تجربه کرده و  کلن عجیبن غریبا!اصلن اینطوری بگویم برایتان که وبلاگ من را خوانده اید کانهو وبلاگ ایشان را خوانده اید و یا بالعکس.در خاتمه الان من دچار تردید فرا روانشناسانه شدم که من نه منم نه من منم پس من کیم؟من امیرم مریمم صغرالسادات غضنفر منشم ها؟اصلن آن پشه ام یا آن پشه هم همین مریم است و اینها.جان من بروید وبلاگش را سیاحت کنید و فاتحه ای بخوانید برای روح بانی کپی پیست در وبلاگستان

پی نوشت احساسی:انقدر ماجرا مضحکه که نمیتونم حتی عصبانی شم.

پی نوشت نصیحت گونه:علیاحضرت مریم!اطمینان میدهم به تو که امیر شدن همچین فضیلت خاصی هم محسوب نمیشود.به جان عزیزت خودم از دست این امیر به عذابم شب و روز تو یکی فکر زندگی خودت باش!برو مریم باش!

پی نوشت از سر خود شیفتگی:اون برو مریم باش آخر رو خفن خوب اومدم نه؟

پی نوشت تصدق خودم بروم:ببین داش امیر چه معتبر شدی که ورژن تقلبیتم اومده بازار...تقبل الله!