وسوسه های فرهنگی

از وقتی مافوق های سردار زارعی تصمیم گرفتند جامعه را امن کنند بنده کمترین، ارتباط مستقیم و غیر مستقیمم با آقای فیلمی قطع شد فلذا دچار کاهش میزان فیلم دیدگی در خونمان شدیم این مشکل پا برجا بود تا این چند روز توفیق دست داد عصر ها مکرر مشرف شویم شهرک غرب.به فرموده رضا قاسمی خان جان «دل به روضه اش قیامت بود »از بس فیلم آنجا گیرمان آمد.بسی خوشبحالمان شد و فی الواقع خفه کردیم خودمان را با فیلم.الان فقط باید بگردیم یک فقره امیر پیدا کنیم که مقادیری وقت داشته باشد بنشیند این فیلم ها را ببیند و آن کتاب های نمایشگاه کتاب خریداری شده را هم بخواند و ...در عین حال دلمان میخواهد برود تئاتر ماچیسمو محمد یعقوبی را هم ببیند و اصلش دلش تئاتر شهر میخواهد و اینها.دل است دیگر هزار چیز میخواهد