دلم برای خودم تنگ ميشود گاهی

سلام! اينکه عبيد گفته« از ديوثی عار مداريد تا روز و شب بی غم توانيد زيست » انگار حرف حسابه.روز به روز بيشتر متقاعد ميشم که من برای قرون وسطی طراحی شدم و اشتباه پرت شدم تو قرن بيست و يکم.اشتباهه ديگه،پيش مياد!

۱-دلم ميخواست سوسمار خورای بحرينی رو له ميکرديم نه اينکه ...برانکو جان سر جدت يه ذره شجاع تر باش. در هر حال ما رفتيم جام جهانی و مهم همينه.ديشب ايران شلوغ بود،شاد بود و...شاديت مبارک باد ايرانم!

۲-امير! آخرين باری که از ته دل خنديدی رو يادت مياد؟ آخرين باری که احساس شادی کردی رو يا ...چيزی گم شده پسر نه؟ادم بايد برای انتخاب های خودش هزينه بده،کم يا زياد تنهايی و تنهابودن هميشه خواست خودت بوده مگه نه؟ پس، لا غرغر!

۳-اعتصاب خشک ميدونين يعنی چی؟ اميد عباس قلی زاده رو ميشناسين؟

۴-ديروز خانواده و دوستان دکتر زرافشان که در اعتصاب غذاست جلوی اوين تجمع کردن.حضراتم بازداشتشون کردن وبردن زندان.هما زرافشان همسر دکتر ازاد شده ولی هنوز دکتر رييس دانا رو آزاد نکردن.

۵-اکبر گنجی گم شده.بله گم شده.از ته دل اميدوارم مساله ای پيش نيومده باشه ولی يادتونه پوينده و مختاری هم اولش گم شده بودند؟

۶-آلن جان! اينا نوشتن از سياست نيست.نوشتن از انسانيته.از انسان از آزادی...

۷- «...ابن خاک پر شده ازقصه های موندگار. کاش تو هم یه سر این کاغذ و بگیری بنویسی که می خونی، که میدونی که می مونی. امشب می خوام کنار من، از همین پنجره، پر بکشی و گم شی و کم نشی از من و ما. وقتشه! وقت بودنه، وقت خوندنه:يار دبستانی من،با منو همراه منی...».امير احمدم! مدتها بود نوشته ای اشک تو چشام جمع نکرده بود.نفست حق جان برارم!