نگران نباشيد اقای معروفی

سلام آقای معروفی!اسمتان که ميايد پرتاب ميشوم به روز های خوش ۱۷ سالگی،به روز های گردون!به روزگاری که ماهنامه گردون شما تنها پنجره من بود برای نگريستن به دنيای فرهنگ و ادب.روزی که خبر توقيف گردون را شنيدم هرگز فراموش نميکنم.تحقير شده و گيج به لعن کسانی مشغول بودم که پنجره ام را گل گرفتند و بستند.شما رفتيد و من و ما باز مانديم در تاريکی تلخ سالهای ۷۶-۷۳ .هشت سال گذشت و بهار اصلاحات به تهران رسيد هر چند که بهار تهرانم همچون بهار پراگ ديری نپاييد.تمام اين روزگاران شما بوديد هرچند دور.اما حالا و در استانه حساس ترين انتخاب اين ساليان ميبينم که نگرانيد.نگران ريخته شدن رای به نفع اصلاحات در صندوق هايی که خالی ميخواهيدشان.ميخوانم که مينويسيد«...اصلاحات در لوای قانون اساسی يعنی جلق سياسی با چند تا ادم،يعنی دروغ،يعنی دور باطل...»،بر عليه جبهه مشترک دموکراسی خواهی طغيان ميکنيدکه«...اقای معين حرفتان را پس بگيريد و اگر توانستيد رييس جمهور شويد احترام خود را نگه داريد...»

مصدع اوقاتتان شدم که بگويم اقای معروفی نگران نباشيد!به نظر ميرسد نهالی که در دوم خرداد کاشتيم و ۸ سال با خون و اشک ابياريش کرديم به سهولت در حال نابوديست.

نگران نباشيد اقا! ما ملت خانه نشين ۲۸ مرداديم،ما مردم ناتمام مشروطه،ما امت الينه انقلاب ۵۷ ايم.ما خوب بلديم يک گام به جلو و دو گام به پس برداريم.ما خوب بلديم به وقت برداشت محصول نظاره گر منفعل سوختن خرمن اميدمان باشيم.

نگران نباشيد اقای معروفی! مهم نيست که ۷ سال است هيچ روشن فکری سلاخی نشده،مهم نيست که زوايای تاريکخانه اشباح روشن گشته،مهم نيست که برای ائلين بار پس از ۵۵ سال در اين مملکت جبهه ای برای دموکراسی خواهی و حقوق بشر تشکيل شده،ما طبق معمول کارهايمان را ناتمام ميگذاريم.ما خانه نشينی پيشه ميکنيم،ما باز هم نخبگانمان را به روز واقعه تنها رها ميکنيم.ما خلق افسرده زمستان اخوانيم،عمری در حسرت قاصدک و مشتاق چاووشی،ما را چه به ازادی،ما را چه به اصلاحات؟

شما نگران نباشيد اقای معروفی! همه چيز اماده است تا باز هم عاليجناب سرخپوش رييس جمهور سرزمين ايرج باشد و منصوب بيت رهبری وزير اطلاعات.همه چيز اماده است تا باز هم اوين ابادتر از پيش شود.انگار صدای نحس چکمه ها که برای لگد کوب کردن همين ازادی نيمبند بی تابی ميکنند به المان نرسيده است،مگر نه اقای معروفی؟

فقط سوالی دارم اگر ايرج «فريدون سه پسر داشت امروز  زنده بود،ايا چون شما بر طبل تحريم کور ميکوبيد و يا دست در دست ما از ازادی ميگفت و از زندگی ميسرود؟

زياده عرضی نيست،مشتاق ديدار شما در خانه پدری هستم!

پی نوشت ۱: انفجار های ديروز با هر نيتی اقدامی جنايتکارانست.کشته شدن هموطنانم رو تسليت ميگم!

پی نوشت ۲: احساس ميکنم هر چه حرف منطقی بود گفته شده پس ديگر سخنی برای بحث کردن باقی نيست.وقت تصميم گرفتن و عمل کردنه!