یک مرد-یک زن

نکته های ظریفی هستند که میتوانند یک فیلم معمولی را به یک فیلم خوب تبدیل کنند یا یک فیلم خوب را یه یک فیلم عالی.داشتم «یک مرد و یک زن» کلود للوش را میدیدم و به نظر فیلم متوسط خوبی میامد تا رسیدم به صحنه عشق بازی زن و مرد در آخرای داستان.قبل ازین صحنه بار ها للوش با سیاه و سفید  یا رنگی بودن تصاویر بازی کرده بود.جاهایی از فیلم را بی رنگ میدیدی و بخشی را رنگی تا رسیدیم به این صحنه نجیبانه عشق بازی.هماغوش شده بودند با هم و همه چیز سیاه و سفید بود اما همزمان با فلاش بک های متوالی میرفتیم به عمق ذهن زن و جهانش را رنگی میدیدیم که مشغول عشق ورزیست اما نه با پارتنرش که با شوهرش که مرده بود.نفستان را این توالی میبرید، جدن معرکه بود و به همین راحتی فیلم شد فیلمی که شاید هیچ وقت از یادم نرود