از مرز ها2

ساموئل هانتینگتون،تئوریسین آمریکایی و بانی ایده جنگ تمدن ها،معتقد بود در مرز های تمدنی همیشه تنش وجود دارد.او حتی تاکید می کرد تمدن اسلامی همیشه مرز های خونینی با تمدن های دیگر دارد.در عالم انسانی هم بخواهیم یا نخواهیم مرز گذاری ما و مرز بندی مان با دیگران هزینه زا و تنش افرین است.بخصوص در جامعه ایرانی بخاطر ماهیت سنتی ترش نسبت به غرب،احترام به حریم شخصی افراد با بهانه هایی همچون دوست داشتن،دوست بودن،عضو خانواده بودن و...به راحتی نادیده گرفته می شود و فرد مجبور است در یک تلاش مداوم مدام آدم های دور و نزدیک را از مرزهایش دور کند.همیشه باید بدانیم تشخیص مرز ها به آزمون و خطایی هزینه زا و دفاع از مرز ها به جنگی مداوم برای حفظ حریم مان محتاج است.یعنی نمی توانیم توقع داشته باشیم بدون شناختن درست خودمان و خواسته هایمان از زندگی قادر باشیم مرز های دقیقی برای خود ترسیم کنیم و نباید انتظار داشته باشیم بدون دردسر و پرداخت هزینه، این مرز ها از طرف جهان اطرافمان به رسمیت شناخته شود.

اگر مرز ها چنین هزینه بر هستند اصلن چرا ما برای خودمان مرز می گذاریم؟خیلی ساده است: انفعال ناشی از فقدان مرز،هزینه های خیلی بیشتری را به ما تحمیل خواهد کرد.اصلن نیروی محرکه آن میل به استقلال که باعث مرزگذاری می شود از رنج تحمل دخالت های جهان اطراف در زندگی مان تامین میشود و بدا به حال کسی که هم رنج فقدان مرز را تحمل کند و هم نتواند نیروی کافی برای شفاف کردن مرزهایش را بیابد.

حالا شاید بشود فهمید چرا در یک رابطه عاطفی حضور کسی که مرزهای مشخصی دارد تا بدین حد مهم است.این مرز ها به تو نشان می دهند ادم آن سوی رابطه چقدر خودش را می شناسد،چطور جهان اطرافش را می بیند،چه نبرد های سختی را از سر گذرانده تا مرز های خودش را شفاف کند و از آنها دفاع نماید و چگونه تحمل این سختی ها بدل به سرمایه او برای زندگی شده اند....مرز های یک ادم هویت اویند:هویتی که آسان به دست نیامده و آسان از دست نمی رود.برای همین شاید مرزگذاری تا بدین حد برای اثبات بلوغ انسانی مهم است.در مورد بلوغ و بالغ بودن در زمان دیگری حرف می زنیم

پی نوشت:رضای چه گوارا!حمایتت می کنیم.رضا می رزمد/استبداد می لرزد و در خاتمه فیلترینگ خر است