یک شب خوب خدا

نشسته ام روی آن مبل بزرگ سه نفره و دارم مقاله ای در مورد قدرتمندان و ضعفا از مجموعه «روح پراگ» نوشته ایوان کلیما،نویسنده چک می خوانم...نشسته ای روی آن مبل تک نفره و داری شعری از کتاب «خواهران تابستان» بیژن نجدی می خوانی

جیمز بلانت گذاشته ایم که بعضی آهنگ هایش وادارم می کند از خیر خواندن کتاب بگذرم،از آشپزخانه هم صدای جلز ولز کدوی در روغن می آید که بعضی وقت ها وادارت می کند شعر خواندنت را نیمه کاره رها کنی.گاهی به من لبخند می زنی،گاهی برایت قسمتی از مقاله را که دوست داشته ام می خوانم.گاهی می روی به کدو های توی تابه سر می زنی،گاهی کتاب را می بندم و به تو فکر می کنم...

از ذهنم صدایی می گذرد،در قلبم می شنومش:«هی فلانی!سعادت باید همین باشد»