Monday, February 23, 2009

من و اسکار

یادتان هست قبلن وادارتان کردم به احترام دنی بویل و میلیونر زاغه نشین برخیزید؟خوب مفتخرم که به عرضتان برسانم برخاستن تان جای دوری نرفته و فیلم و کارگردانش هر دو دیشب برنده اسکار شدند.این پست در جهت اثبات فیلم شناس بودن نگارنده صادر شده و فاقد هر گونه ارزش قانونی دیگری می باشد


پی نوشت:برنده های اسکار امسال همه را دوست داشتم:شان پن،کیت وینسلت،هیث لجر،پنلوپه کروز و وال ای...آکادمی امسال خوش سلیقه بود!

14 comments:

  1. جناب در فیلم شناس بودن شما که شکی نیست!!!

    ReplyDelete
  2. یه خصوصی لطفن!

    ReplyDelete
  3. وای چه خوب. حقشون بود.

    ReplyDelete
  4. نشون میده امیر جان تو داری رشد و پیشرفت رو تجربه میکنی..جای تامل داره..من معتقدم تو نه تنها فیلم شناس خوبی هستی که ادم شناس خوبی هم میشی..یعنی هستی.

    ReplyDelete
  5. اگه دید بازی داشته باشی و فیلم و ادم ها رو به خوبی و بی پرده ببینی
    به زودی  شاهکار فیلمی با دستای خودت خواهی ساخت.شاهکار فیلمی از زندگیه خودت.با دیدن پست هات ناخوداگاه دچار حس تحسین میشم.

    ReplyDelete
  6. سال دیگه شما عضو اکادمی میشی؟؟؟؟

    ReplyDelete
  7. ارباب گرا بدهید الساعه سجده کنیم به درگاهتان...

    ReplyDelete
  8. من همه را دوست داشتم به جز کیت وینسلت. چند روز پیش تو روزنامه پیش بینی اسکار رو خوندم. تقریبا نصف جایزه ها رو داده بود به فیلم "کشتی گیر" و تقریبا همه پیش بینی ها غلط بود (این هم در اثبات فیلم شناس بودن تو ارباب!)

    ReplyDelete
  9. بعله.  منم.  از همه بهتر تر وال‌ائی می‌باشد

    ReplyDelete
  10. آفرین به این پیش بینی! میگم ما که اون موقع بر خیز کردیم حالا که جایزه ها شونو گرفتن اجازه هست بشینیم؟ :)

    ReplyDelete
  11. نکنه با داوران اسکار پسرخاله دختر خاله اید
    راستی چار چنگولی اسکار نگرفته؟

    ReplyDelete
  12. یه لام جا گذاشتم

    ReplyDelete
  13. چه تعبیر زیبایی " به احترام آن برخیزید"
    دیروز صبح در تمام طول مدت اهدای جوایز می گریستم . راستش را بگویم وقتی سوفیا لورن آن ملکه تمام قد تمام دورانها آنجنان بی پروا و با وقار مریل استریپ را ستایش می کرد ایستاده بودم و دستانم از فشار ناخنهایم بدرد آمد.دیروز همه آبروی سینمای جهان یکجا جمع بود. و آن مریل استریپ دوست داشتنی مثل فرشته ها می درخشید.فکر کنم فرشته است ! و جری لوییس دوست داشتنی . یک بخش گریه هایم به خاطر جو گیر شدنم بود و بخشی از آن به خاطر آنکه جز براد پیت و آنجلینا جولی و جند نفر کوجک دیگر سعی نکردند احساساتشان را پنهان کنند. هیج آکتوری نقش بازی نکرد.
    اشکها روان شدند و مرزی کشیده شد بین یکرنگی و هزار رنگی ...  

    ReplyDelete
  14. قبل از دیدن فیلم موضوع فیلم رو میدونستم...و به نظرم ایده فیلمساز فوق العاده جالب و جدید بود اما وقتی فیلم رو دیدم احساس کردم خیلی قشنگتر میتونسته ایده اش رو به تصویر بکشه به نظرم اینقدر که به بدبختی های زاغه نشینهای بمبئی رسیده بود به ایده نرسیده بود...بهرحال رویهم رفته بد نبود:)

    ReplyDelete