بحث شیرین غیرت

و می فرمایند آدمی باید برای رسیدن به تمامیت باید تمام وجودش را دوست داشته باشد.ضعف ها و قوت ها را،تاریکی و روشنی،جسم و روح همه و همه...بعد ما معمولن آموزش دیده ایم برای پنهان کردن تاریکی ها،نقص ها،ضعف ها از بس که هر بار از کودکی تا حال، بابت نشان دادنشان تنبیه شده ایم یا جریمه.یک وقت هایی خودم را می گردم و می بینم یکی از سخت ترین قسمت ها برای من، دوست داشتن این پسر بچه حسود یا جوجه خروس غیرتی درونم است

به خدا!

پی نوشت:می دانستید چیزی که اسمش را می گذاریم غیرتی شدن،غیر از اینکه توسط جامعه و فرهنگ سنتی- لااقل در خاورمیانه-شویق می شود و پرورش میابد،کاملن ریشه های آرک تایپی یا کهن الگویی هم دارد؟