خلاص

می دانی وقتی کیم کی دوک وسط فیلمش این موسیقی را می گذارد چرا مات و مبهوت تسلیم او می شوی؟چون غافلگیرت می کند،شاید یک جور آشنایی زدایی.آدم وسط یک فیلم شرقی وقتی قهرمان صامت فیلم می رود و سی دی خاصی را می گذارد توی دستگاه پخش انتظار دارد مثلن یک موزیک شرق دوری بشنود یا نهایتش آهنگی غربی ولی کیم کی دوک با یک آهنگ عربی غافلگیرت می کند.گیج می شوی و از همین جا اختیارت می افتد به دست های کارگردان تا آنجا که وقتی مجبورت می کند باور کنی هنر پیشه محترم نامریی شده تو باورت می شود.هر مزخرفی که بگوید و نشانت دهد تو باور می کنی

فیلم شاهکار نبود،فیلم دوست داشتنی خوبی بود که این آهنگ تبدیلش کرد به یک خاطره که بعید می دانم به این زودی ها از ذهنم برود.غربت عاشقی همیشه بیشتر از هر چی به یاد آدم می ماند نه؟