جایی برای زندگی

شاید دوست داشتنی ترین جای شهر باشد برایم این روزها.همان دفتر کوچک خیابان ابوذر.آنجا که می روی همیشه دوستی هست برای گپ زدن فرهنگی.می شود با مهدی از شعف فیلم دیدن گفت ،با یوسف از یونگ و نیچه حرف زد،با مهسا از آخرین ترجمه هایش یا کتابی که خوانده...می شود نشست پای حرف زدن حضرت استادی که وقتی همین طور روتین هم حرف می زند حس می کنی چقدر جملاتش آهنگین است...می شود جوری که دوست داری زندگی یا کارت باشد را آنجا تجربه کنی...می شود رویا ببافی برای جاه طلبی های فرهنگیت، می شود زندگی کنی همان چند ساعت محدود را

پی نوشت۱:پیرو نهضت یاری رسانی کسی می داند چطور در گوگل ریدر باید لینک ها را تنظیم کرد تا به ترتیب آپدیت شدن وبلاگ ها قرار بگیرند

پی نوشت۲:کسی هست که از طراحی قالب و اینها سر در بیاورد و محض رضای خدا لینک شیرینگ من را بچپاند توی این قالب پرشین جوری که همه چیز بهم نریزد؟

پی نوشت ۳:این پی نوشت دو محض غیرتی کردن طراح قالب وبلاگ نوشته شده ،باشد که مثمر ثمر گردد