Monday, November 24, 2008

او ی‌ بی تو

نگاه می کنم به ذهنم و با حیرت شاید هم حسرت می بینم ضمیر دوم شخص مفرد پیوسته حاضر در تمام مکالمات درونی تبدیل شده به ضمیر سوم شخص مفرد همیشه غایب...به همین آسانی تنها می شویم

11 comments:

  1. این سوم شخص مفرد غایب برمیگرده...همیشه غایب نمی مونه

    ReplyDelete
  2. امیرجان! رسمن بعضی از پست هات به آسونی چیزهایی رو یادم میندازه که به سختی خودمون رو وادار می کنیم چند دقیقه ای بهش فکر نکنیم!

    ReplyDelete
  3. این از جنس شعر بود ...

    ReplyDelete
  4. چه دوستش دارم این روزها و چه هراسانم از آن
    از آن تنهایی شعفناک دهشتناک!

    ReplyDelete
  5. به همان آسانی که غایب شده به همان آسانی هم حاضر میشه..

    ReplyDelete
  6. به همان آسانی که غایب شده به همان آسانی هم حاضر میشه..

    ReplyDelete
  7. آخ که هر بار می یام اینجا یه چیزی می خوره تو سرم که این حسا... این روزا... این حاله منه بی توست گوش دادنا..

    ReplyDelete
  8.  چه ساده به خود سانسوری رسیدیم

    ReplyDelete
  9. آره .فهميدن اين قضيه واسم خيلي سخت بود

    ReplyDelete