1344

تلخ مثل عسل مان چهارسالگی را تمام کرد و به سلامتی وارد پنجمین سال شد.برای من تجربه غریبی بوده وبلاگ نوشتن.معشوق،دوست ،دشمن پیدا کرده ام از این جهان وبلاگستان.خودم را بیشتر شناخته ام،تجربه های تلخ و شیرینم را به مشارکت گذاشته ام،مطلب اساسی تولید کرده ام،تفننی نوشته ام و...حالا می توانم ادعا کنم نه تنها تلخ مثل عسل، جزیی مهم از هویت نویسنده اش است که جهان من بدون این قاب آبی چیزی کم خواهد داشت.چهار سال نوشتن که حاصلش 1344پست وبلاگ شده،خیلی چیز ها به من یاد داد و خیلی خیلی کمکم کرد پوست بترکانم و بزرگتر شوم.این بی همراهی تک تک شما ممکن نبود،بخاطرش از همه تان سپاسگزارم...دلتان خوش!