اسباب کشی

اسباب کشیدیم.یعنی یک چیزی می گویم یک چیزی می شنوید ها.ارزیابیم از حجم کار و توان خودم اشتباه بود،در واقع افتضاح بود از این رو وقتی غیور مردان عرصه حمل و نقل رسیدند ما هنوز وسط های کار بودیم و بماند چنان همه چیز ریخت بهم که حتی مثلن پرده ها را یادمان رفت باز کنیم یا شامپویمان را برداریم یا برس مستراح شوی مان را و اصلن من بی برس مستراح شوی احساس ناامن روانی می کنم...حالا اینجا نشسته ام بی برس،بی پرده،بی شامپو و از میان انبوه جعبه ها و کیسه های زباله-زرد،سیاه،سبز - دارم اولین پست وبلاگ خود را از مکان جدید صادر می فرمایم.تلخ مثل عسل تمامن در عصر آن خانه نوشته می شد.فکر کنید چند روز دیگر باید برایش ۴ سالگی بگیریم.وبلاگ و صاب وبلاگ هر دو از آن خانه کلی خاطره دارند...از هر گوشه اش اما وقتش بود که برویم و رفتیم!