یادی از روز های بد

رفتم آژانس مسکن،پول پیش خانه را دادم و کلید را تحویل گرفتم.داشتم می آمدم بیرون و ذهنم رفت به آن پانزده ماه سیاهی که در آژانس های املاک کار کردم.بیشتر از همه همان آژانس آرین در برج آرین به یادم مانده است.می دانید خیلی ماه های تلخی بودند،یعنی همه جوره تلخ بودند.کسر شانم می شد از این که شدم بنگاهی ،جوری که به کسی نمی گفتم کارم چیست و کجاست،هفته ای سه روز باید می رفتم دانشگاه آن هم رشته ای که عصبیم می کرد از بس که مدام ناتوانیم را به رخ می کشید،زندگی متاهلی که از همان موقع معلوم بود تهش چه ناکجا آباد بدیست،بی پولی،یعنی بی پولی مفرط ها....روز های افتضاحی بودند،انقدر که هنوز هم حاضر شدن در آن برج گنده بر میرداماد من را عصبی و غمگین می کند.

بعد آن تجربه، هر وقت عرصه تنگ می شود بر من،یاد آن روز ها می افتم و در یک مقایسه کوچک با خودم فکر می کنم نه بابا الان داری پادشاهی می کنی...بعد پادشاهی می کنم!