حماس آنجا هنوز سرپا ایستاده و این غرور آدم را تحریک می کند.حماس دارد یادمان می دهد حتی در بدترین شرایط هم می شود شرافت انسانی را حفظ کرد،می شود بعد و معنای جدیدی به زندگی بخشید،می شود فراتر از ابتذال روزمرگی زندگی کرد،حماس دارد خیلی چیز ها یادمان می دهد
دیشب به تو گفتم اگر نمی روم غزه کنار زنان و مردان حماس بجنگم از ناتوانی است.بعد شب قبل خواب فکر کردم اگر مثلن شرایط فیزیکی مهیا تری داشتم یا جنگیدن بلد بودم می رفتم؟واقعن می رفتم؟واقعن می رفتم.یادم می اید همیشه وقتی فاتحان آندره مالرو،کاتالونیای جرج اورول یا داستان های کوتاه همینگوی را راجع به جنگ داخلی اسپانیا می خواندم دلم پر می کشید برای آن سال ها آنجا بودن،وسط معرکه کنار غریب ترین تجمع انسان ها از سراسر جهان.در مورد جنگ داخلی اسپانیا می دانی؟فکر کنم نیمه های دهه ١٩٣٠ میلادی،اسپانیا محل جنگ داخلی بین سلطنت طلبان راست گرا به فرماندهی ژنرال فرانکو و جمهوری خواهان چپ گرا شد.جهان به سرعت به دو نیم شد و کنار یکی از این دو قطب ایستاد.آلمان نازی و ایتالیای فاشیست حامیان فرانکو شدند و چپ گرایان سراسر جهان حامی جمهوری خواهان و از همه جای جهان زنان و مردانی آمدند اسپانیا تا در کنار جمهوری خواهان برای جمهوری بجنگند.ملغمه ای غریب از انسان ها که شاید هیچ چیز جز دشمن مشترک نمی توانست کنار هم جمعشان کند:کمونیست ها،سوسیالیست ها،آنارشیست ها،دموکرات ها و...یک جور ارمان خواهی درخشان آن آدم ها را جمع کرد و از دل همین حضور،به رغم شکست در جنگ داخلی،یک اسطوره مدرن شکل گرفت.
و من همیشه دلم می خواست آن سال ها را و این فضا را تجربه کنم.ببینم زیر آتش گلوله نه برای اجبار که برای یک آرمان انسانی جنگیدن چه طعمی دارد.گفتم جنگیدن؟شاید زندگی کردن لغت بهتری باشد.زندگی کردن،مبارزه،عاشق شدن،شکست خوردن.فلسطین،همان نقشی را حالا دارد که اسپانیای آن سال ها برای همه آزادیخواهان جهان داشت.دلم می خواست آنجا بودم،کنار آن آدم ها و برای لمس چیزی فراتر از روزمرگی،ابتذال،ترس های ناچیز می جنگیدم
پی نوشت:خواندن این مقاله توصیه می شود.
چیزی فراتر از ابتذال باید ...که بشود زندگی نامش گذارد.به این بالندگی می بالیم
ReplyDeleteهلال احمر نیروی امدادی به غزه اعزام میکنه میتونید برید!
ReplyDeleteسلام
ReplyDeleteوب قشنگ و مطالب جالبی داری
موفق باشی
سلام امير عزيز
ReplyDeleteغزه به من و تو چه آخه ؟ حماس به من و تو چه آخه ؟ ميتوني بري بشي يكي از نيروهاي قدس بعد جان بركفانه بري و به فيض عظيم شهادت نائل بشي . ما هم به روح پر فتوح تو درود ميفرستيم . كم عزيزترين هايمان شدند گوشت جلوي توپ حالا جوونامون بروند براي آرمانهاي فلطسطينيان كشته شوند. مغزامون تركيده به خدا ......
اولن خصوصی ات و ببین
ReplyDeleteدومن که سکـــــــــــــــــــــــــــــــوت می کنم
ReplyDeleteچرا آرمان فلسطینی ها فرحناز جان؟کجای نوشته من بوی شهادت طلبی می ده؟چیزی که حماس داره بخاطرش می جنگه به نظر من انقدر بزرگ،پاک و انسانیه که ارزش عمر گذاشتن داره...مثل آرمان جمهوری خواه های اسپانیا که آدمایی از فرانسه،انگلیس یا آمریکا رو جذب خودش کرد...هوم؟
ReplyDeleteفرحناز جان وقتی ظلمی در گوشه ای از جهان می شود سکوت در مقابل این ظلم .مردگیست نه زندگی. اینجوری قضیه را ببین که تو انسانی و از نسل کشی و کشتار انسانهای بی دفاع حمایت نمی کنی و فریاد می زنی که مخالفی حتی اگه لازم باشه به شیوه خودت مبارزه می کنی یادمون نره! ما انسانیم و انسانمان آرزوست .
ReplyDeleteو آنجور که تو دیشب گفتی من هم مطمئن بودم که می رفتی...
ReplyDeleteامیر جان کلام را گفتی جنگ امروز دقیقا خوب زندگی کردن است . وقتی این دختر غزه ای را در تلویزیون می بینم که ژاهایش قطع شده اما نه افسردگی گرفته نه ناله می کند و وقتی امید و میل برای مبارزه را در چشمانش به نظاره می نشینم دقیقاَ همان حس غروری را دارم که تو می گویی . حداقلش اینه که با خودم میگم رضا تو وسط جنگ طرف زندگی را گرفتی!!!
ReplyDeleteخوبه که هنوز کسایی هستند که بشه با غرور بهشون اشاره کرد و گفت "هی این هموطن منه این همکیش منه یا حتی این یه آدم از جنس منه"
ReplyDeleteامیر خان سلام
ReplyDeleteاز شما که آدم روشنفکری هستی توقع نداشتیم این طور حرف بزنی!!
از حماس غیر از اینکه زن و بچه رو سپر بلا بکنیم هیچ چیزی یاد نگرفتیم. حق زن و بچه ای که امروز در غزه دارن سلاخی می شن این نیست و علاوه بر اسرائیل حماس هم مقصر اصلی این کشتاره.
سایه جان!حماس چطور زن و بچه رو سپر بلا کرده؟حماس مگه جز مردم غزست؟مگه همین مردم بهش رای ندادن؟مگه همین جوونای غزه نیست که کادر های حماسند؟خدایا چرا یه ذره فکر نمی کنید؟می ترسم فردا بیایید بگید اصلن حماسه که اشغالگره نه اسراییل
ReplyDeleteمهران قاسمی!مثل این مزدور های جمهوری اسلامی حرف می زنم؟خوشم میاد جمهوری اسلامی یه اپوزیسیون تربیت کرده برای خودش که لنگه خودشند همونقدر جیگر و دوست داشتنی،مثل شما!
ReplyDeleteامیر جان!
ReplyDeleteآیا اسرائیل بار اول است که این طور آدم کشی می کند؟ آیا کشتار غزه، بار آخری خواهد بود که اسرائیل قتل عام راه می اندازد؟مسلما نه. اسرائیل باز هم فلسطینی ها را می کشد همان طور که قبلا این کار را کرده. راه حل چیه؟
آیا بهتر نیست به جای این همه خشونت و وحشی گری و کشتار یک راه منطقی و بدون جنگ انتخاب بشه؟
بهتر نیست فلسطینی ها قبل از هر جنگی علیه اسرائیل یه فکری به حال اتحاد خودشون بکنند؟تو فکر میکنی این مشکلات فتح و حماس از کجا ریشه میگیره و چه کسی داره از این آتش سود میبره؟
کشتار مردم غزه در هر صورتی محکومه. هر انسانی که فقط یه ذره رحم و مروت داشته باشه نمیتونه بپذیره که بچه های معصوم این طوری قربانی سیاست بازی و قدرت طلبی بشن.
اما تو خودت ببین هر مصاحبه ای که با سران حماس داره میشه یا از بیروته یا دمشق!!
خودشون تو ویلاهای گرم ونرم خوابیدن و دلار ها رو از ایران تحویل می گیرن به چندتا جوون مادر مرده عنوان فرمانده و رزمنده مقاومت دادن با یه اسلحه و موشک نفر بر می گن برو به جنگ اسرائیل سر تا پا مسلح!!
در ددمنشی و سبوعیت اسرائیل هیچ بحثی نیست اما سران حماس هم بی تقصیر نیستن.
امیر جان من و تو به سن و سالی هستیم که سالهای جنگ ایران و عراق رو خیلی خوب یادمونه. خودت بهتر می دونی بعد از فتح خرمشهر عراق آتش بس و پرداخت خسارت به ایران رو قبول کرد اما آقایون تازه راه دلالی اسلحه رو یاد گرفته بودن با شعار راه قدس ار کریلا می گذرد و صدور انقلاب و ....هزار تا چرت و پرت دیگه جنگو 6 سال دیگه ادامه دادن.چقدر از جوونهای ما از بین رفتن چقدر خسارت مالی و روحی و روانی که هنوز هم داریم آثارشو میبینیم. بیخود و بی جهت رفتن حلبچه رو گرفتن و اون صدام دیوانه هم مردم بیچاره رو با شیمیایی کشت.سیاست بازی کثیفیه که متاسفانه امروز بهاش خون بچه های غزه شده.
ReplyDelete