تهران، ساعت 8 صبح

از آن صبح ها بود که می شد هدفون را گذاشت توی گوش و شلنگ تخته اندازان خیابان های تهران را طی کرد.از آن صبح ها بود که به تمامی می شد تهران را دوست داشت.تهران را با آسمان به ندرت آبیش،کوه های برف گرفته اش،زنان زیبایش،ترافیک مزخرفش و حتی آن برج های زشت منظره خراب کنش...به جان خودم امروز تهران را می شد به تمامی دوست داشت