فقدان صبحانه

گرسنه ام.دیشب شام نخوردم،دیروز نهار،صبح قبل هم صبحانه.دیشب به این کودک گرسنه درون قول دادم بابایی صبح برات صبونه جور می کنم،خواب ماندم نشد و الان گرسنه ام،کار هم دارد از سر و رویم بالا می رود ولی حال کار نیست...امروز باید از آن صبح ها می شد که نرم نرم بیدار می شدی،صبحانه روبراه می کردی:نان داغ و چای شیرین و پنیر و نیمرو-از همان نیمرو ها که آقای دریابندری بهش می گوید نیمروی سبز-بعد آن آهنگ عبری جدیده را هم می گذاشتی،صبحانه ات را می خوردی،بعد یواش یواش می آمدی سرکار

جایش شش و نیم بیدار شدم و دوان دوان از ترس فقدان جای پارک زدم بیرون.بعد هفت و نیم که جلوی شرکت بودم به فکرم رسید مرد حسابی به پروژه ات عمل می کردی بعد ماشین نمی آوردی امروز،وحی نیست که حتمن روز های زوج ماشین ببری...از معایب شرطی شدن باید باشد...خلاصه گرسنه ام،به همین سادگی!