من هنوز به کنعان فکر می کنم،شما چطور؟

از خودتون پرسیدین چطور علی و مرتضی با این همه تفاوت عاشق زن واحدی شده بودن؟ که چرا مینای کنعان با هیچ کدوم از این دو مرد،این دو عشق خوشحال نبود؟

زنانی هستند مثل مینا که به طور ناخوداگاه می دونن مرد مقابلشون چه فرافکنی ای روی اونها صورت داده،می دونن آنیمای مرد مقابلشون تو رابطه چه ویژگی هایی داره، پس کاملن غریزی تو همون نقش فرو می رن و و همون چهره ای رو به مرد نشون میدن که اون دلش می خواد ببینه.مرد، عاشق تصویر درونی خودش در نتیجه عاشق زن بیرونی میشه اما فکر کنم خیلی دیر،خیلی دیر به این نتیجه می رسه که از ناخوداگاه زن مقابل رودست خورده و این فرافکنی کلن بر سراب بوده.جالبه به طور عام فرافکنی سرابه اما در مورد این طیف زنان سراب اندر سرابه...زنایی مثل مینا ممکنه کاملن ناخوداگاه این کار رو انجام بدن و ممکنه کاملن هوشیارانه برای بدست آوردن یک مرد یا موقعیت ناشی از ارتباط با اون مرد به این جنبه آنیمایی خودشون متوسل شن.زن در این حالت تصویری از خودش نشون مرد می ده که می دونه اون مرد می خواد ببینه تا پابند شه و مال اون زن.انگیزه های این کار میتونه حس ناامنی درونی،دوست نداشتن خود واقعی،تمایل آگاهانه به اسیر کردن یک مرد و یا صرفن این دلیل مهم باشه که خود زن نمی دونه کیه و چی می خواد؟

الان فکرکنم بشه گفت چرا علی و مرتضی با اون همه تفاوت عاشق مینا بودن.چون مینا به هرکدوم جنبه ای از خودشو  نشون می داد که می دونست اونها عاشقش خواهند بود اما هیچ کدوم از این دو تصویر ارایه شده به علی و مرتضی مینای واقعی نبودن.اصلن چطور میشه فهمید مینای واقعی چه جور آدمیه وقتی حتی خودش هم نمی دونه؟برای همین مینا از این دو عشق راضی نبود،از هیچ چیز راضی نبود...از هیچ چیز!