دردا و دریغا که در این بازی خونین/بازیچه ایام دل آدمیان است

یکبار گفتی که چند وقتیه مشروب می خوری به نیت مست شدن، فقط برای مست شدن و من نمی فهمیدم اصلن یعنی چی...برای من لذت مستی به سفره مزه و شعر خوب و موسیقی خوش بود و الا خود می زدن همچین مقاماتی نداشت...تازه دارم می فهمم مشروی خوردن برای فقط مست شدن یعنی چه و چرا آدم فرار می کند به الکل برای اینکه طاقت دیدن چشم های لامصب خودش را توی آیینه ندارد و...مثل همیشه یک قدم از من پیشی رفیق!

پی نوشت١: و فکر کنید چقدر می شود خنده دار باشد اگر بیایید برایم کامنت بگذارید که نگرانید و من باید مراقب خودم باشم و اینها...به جان خودم خنده دار می شود...خنده تلخی که از گریه غم انگیز تر است

پی نوشت٢:دردت به جان من!چوب همه را دو پست قبل زدم به تو. یک آدم حسابی برایم کامنت گذاشت که کاش کمی یواش تر می نوشتی که بعد پشیمان نشوی و راست می گفت و تو حق داری و من ترکیدم مثل همیشه و حق تو نبود داد و بیداد همه تلخی این روزهایم را با تو کردن و من یکروزی در همین نزدیکی می آیم دستت را ماچ می کنم و یادت می اندازم که چقدر برایم عزیزی و محترم...من رسمم هست حرف حقم را انقدر بد بزنم که بعد هزار بار بگویم ببخشید.خدا را چه دیدی شاید یک روز من هم بزرگ شدم و یاد گرفتم آدم بهتر است به جای منفجر شدن یکباره مثل آتش فشان،کم کم حرفش را بزند...من شرمنده تک تک اشک های تو...این شرمندگی یک ادم مست است که  احتمالن نمی دانی حالش جز راستی بر نمی دارد