سوتی

دیروز یک فقره سوتی هم دادم در حد تیم ملی.بچه های شرکت پیله کردند بخاطر حقوق اول ناهار بده،من هم زیر بار نرفتم،بعد گیر دادند که بابا لااقل شیرینی بده باز بنده خودم را زدم به نشنیدن.کار رسید به جایی که دیگر نمی شد زیرآبی رفت گفتم باشد شیرینی می دهم.یکی از همکاران خانم واحد مالی آمد گفت یه ناهار به من بده من کل ماجرا رو ماست مالی می کنم.من هم گفتم نه همون شیرینی خرجش کمتره...ماجرا کش پیدا کرد تا دیروز.دیروز دوباره دیدم خانم مالی شر درست کرده که شیرینی نه و همان ناهار،بنده در حال مقاومت مذبوحانه بودم و حدود شونصد نفر داشتند انواع و اقسام فشار ها را می آوردند-از آن فشار ها نه بی تربیت نیشت را ببند-که من را تسلیم خواسته شوم خود کنند،وسط این هاگیر و واگیر خانم امور مالی آمد و گفت من به ایشون گفتم یه ناهار خصوصی به من بدن من ماجرا رو ختمش می کنم ولی قبول نکردن من هم که دیروز اصلن روی دنده خوش خلقی بودم نه گذاشتم نه برداشتم گفتم«من همکارام رو به ثمن بخس نمی فروشم»...اول اون خانمه سرخ شد بعد من سرخ شدم بعد خلاصه قیامتی از این نزاکت و ظرافت بنده بر پا گشت که جایتان خالی!