خلاقیت

دارم فیلمی از آنتونیونی می بینم که اسمش را ایتالیایی نوشته و نمیدانم دقیقن چیست.صحنه ای در فیلم بود که زن و شوهر مشغول جر و بحثند و زن مرد را تهدید می کند که ترکش خواهد کرد.مرد روی صندلی نشسته و زن روبرویش ایستاده،دوربین پشت سر زن مستقر است یعنی ما تصویر زن را نمی بینیم،بعد دوربین بالا می آید وکادر تصویر می شود گوشه کوچکی از بالای سر زن و مرد که روی صندلی نشسته،اولش تعجب می کنی که چرا زن انقدر ناقص توی کادر است بعد یک لحظه حس می کنی دوربین دانای کلی است که جای چشم های زن نشسته و خیره شده به مرد...مردی که دارد از بالا نگریسته می شود و هر لحظه خرد تر و حقیر تر به نظر می آید...یکی از بی نظیر ترین صحنه های سینما بود این صحنه و من همش دلم می خواهد فیلم نامه این فیلم را گیر بیاورم و ببینم سناریست چطور این صحنه را نوشته؟اصلن او اینطوری نوشته یا خلاقیت آنتونیونی این همه نفس گیرش کرده...باید ببینید تا شکوه صحنه را دریابید